Chciałbym z dumą zaprezentować jeden z tych klasyków, który często pojawia się na różnej maści listach z rekomendacją Starej Szkoły Death Metalu. Ale słuchając tego albumu, ciężko uwierzyć, że ci przedwojenni bajarze, stworzyli go jeszcze w latach ’90, jako że ma on dużo więcej wspólnego ze współczesnym graniem. Mianowicie, grupa jest na wyraźnym rozstaju dróg jeśli chodzi o Brutalność z bulgoczącym wokalem, a Progresywno-Technicznymi wstawkami melodyjnymi. Ja bym jednak rzekł, że formacja może nie tyle wyprzedziła swoją epokę, co bardziej wyszła naprzeciw jej oczekiwaniom.
Bo to, że płyta jest dziwna, udowadnia już drugi track „A Level Higher”, z niepokojącym początkiem, w którym wokalista sobie coś gdera i lamentuje. Wokal zresztą nie ma żadnych problemów ze skakaniem między znanymi nam formami ekspresji w tym gatunku. Wszystko to jest jednak… ekscentryczne, jakby muzycy brali jakiś mocny kwas. Zresztą, z każdym kolejnym utworem muzyka nabiera coraz więcej posmaku schizofrenicznego w swych rozkminach gitarowych – kończący album „Epitaph” jest tego zgrabną laurką i zwieńczeniem.
Zastanawiałem się więc w jaki sposób wytłumaczyć zacnym czytelnikom to, co właściwie usłyszałem. Nazwanie tego hybrydą Godflesh/Kataklysm/NYDM z Atheist/Cynic nie oddaje w pełni dziwactwa płyty. Nie wiem, czy oni są niekompetentnymi świrami udających wirtuozów, czy też niekompetentnymi wirtuozami udających świrów. W odpowiedzi na moje rozterki przyszła mi taka myśl; istnieje taki gatunek, co to się zwie Free (Form) Jazz, który opiera się na pozornej improwizacji, a w której przełamywane są konwencjonalne progresje, harmonie czy też ogólnie szeroko rozumiane zasady.
Przesadziłbym, gdybym chciał porównać Omnipotence do Free Jazzu tak 1:1, to jednak nie ten poziom, zwłaszcza że Wicked Innocence stara się w jakiś sensowny sposób dopiąć swoje pomysły w logiczną klamrę, ale efekt końcowy wciąż zdaje się wymykać słuchaczowi, przyzwyczajonemu do standardowej rozwałki, ze względu na swój charakter, gdzie każdy instrument chce jakby chadzać swoją własną ścieżką. Dlatego też nawet w 2023 r. muzyka ta jest w stanie pozytywnie zaskoczyć, zwłaszcza jak komuś się przejadły nowoczesne produkcje i szuka czegoś szalonego z pasją i duszą.
ocena: 9/10
mutant
oficjalny profil Facebook: www.facebook.com/WickedInnocenceUtah