Gdy Suffocation powróciło na scenę z „Souls To Deny” byłem zachwycony, że znowu grają, choć sam album pozostawił u mnie mały niedosyt. Nie był do końca tym, co chciałem usłyszeć. Gdy na rynku pojawił się Suffocation i kiedy wylądował w moim odtwarzaczu, w pierwszej chwili myślałem, że mam do czynienia z pomysłami, które pojawiły się na „Souls To Deny”, ale już po chwili wiedziałem, że ten album jest o wiele lepszy, niż poprzednik. Nowojorczycy — tak jak przed rozpadem — postawili na stały progres w nagrywaniu nowych kawałków. Panowie z aptekarską dokładnością wymierzyli proporcje między melodyjnością, techniką, szybkością, a ich firmową brutalnością, dzięki czemu powstał moim zdaniem najbardziej różnorodny materiał w historii Suffocation. Napiszę więcej: nie dość, że najbardziej różnorodny, to i najbardziej techniczny. Ilość zmian tempa i fluktuacji gitarowych riffów poraża! Nie tylko chodzi mi o zmienność w wymiarze całego albumu, ale przede wszystkim o zmienność w obrębie jednego utworu! Sztandarowym przykładem może być chociażby: „Creed Of The Infidel” czy „Bind Torture Kill”, tu dochodzi jeszcze świetny refren. Miłą niespodzianką, która zamyka album, jest nowa wersja mojego ulubionego kawałka z „Breeding The Spawn”, czyli „Prelude To Replusion”. Uwielbiam ten track!, a z takim brzmieniem uwielbiam go jeszcze bardziej! Kapitalny album, polecać chyba nie muszę.
ocena: 9/10
corpse
oficjalna strona: www.suffocationofficial.com
inne płyty tego wykonawcy:
0 comments:
Prześlij komentarz