Killing Addiction – Mind Of A New God [2021]

Zespół, którego chciałoby się nazwać wielkim wygranym, bo nie tylko udało im się wrócić po dekadach przerw i trudności, ale również zaliczyli na przestrzeni owych lat progres, gdyby nie jeden mały szkopuł. Ale zacznijmy od początku.

Killing Addiction to stosunkowo stara grupa, mająca na koncie znany co poniektórym z lat ‘90 „Omega Factor” – album, który można by podsumować jako „w porządku, ale jednowymiarowy”. Mimo bycia z Florydy, prezentowali brutalną szkołę typową dla Nowego Jorku – gęste, siarczane brzmienie. Co było jednak charakterystyczne typowo dla nich, to minimum wokali i maksimum pogmatwanej jazdy rytmicznej. Taki amatorsko-jaskiniowy Death Metal, który zyskiwał przy dłuższym obcowaniu.

Ich pierwszy powrót „Fall of the Archetypes” (parę nowości, plus archiwalny mini-album „Dark Tomorrow”) był o tyle obiecujący, że zaczęli bardziej kombinować i starać się przemycić więcej treści do mięcha. Było i ostro i szybko, ale również nietuzinkowo, sprytnie, wręcz z głową. Grupa jednak potrzebowała kolejnych 10 lat, aby wydać drugi, prawdziwie pełnoprawny followup.

Mind of a New God będzie budzić kontrowersje, bo niestety zrezygnowano z bestialskiej szybkości i natężenia decybeli, która tak sprawnie wychodziła formacji. Dostajemy zaś w zamian więcej różnorodności i palet rozwiązań. Ciągle jest klinicznie chłodno, siarczyście, oraz technicznie, ale tym razem starano się uniknąć monotonii, poprzez odejście od gęstości znanej z Suffocation na rzecz grania pod Cannibal Corpse wzbogaconego (niemalże standardowo) o Morbid Angel, z dużo piekielniejszymi wokalami podchodzącymi pod Incantation. Powodem, dla którego styl zdaje się być nieco łagodniejszy doszukiwałbym się w śmierci jednego z gitarzystów, Chada Bailey’a, który nie został też zastąpiony przez nikogo, a co za tym idzie, całość spoczywała na barkach jednego wioślarza.

Po raz kolejny zespół unika długich, epickich męczydup (za wyjątkiem jednego, ale za to udanego „The Chaos Older than Time”), a zamiast tego utwory mieszczą się między trzema a czterema minutami. W ostatecznym rozrachunku ocena jest niejednoznaczna – Panowie zdecydowanie mogli bardziej dowalić do pieca pod kątem fanatyków grania typowo brutalnego, ale z drugiej strony materiał jest na tyle solidny, aby móc potraktować zespół na poważnie. Dlatego też odbiór będzie uzależniony od preferencji i oczekiwań – ci co spodziewają się skondensowanej ekstremy, zawiodą się, reszta zaś dostanie przemyślany i ciekawy materiał.

ocena: 8/10
mutant
oficjalny profil Facebook: www.facebook.com/killingaddiction