Byłem niezwykle ciekaw, co też muzycy Hyperdontia wysmażą na następcy wyjątkowo udanego debiutu, o ile oczywiście wcześniej nie rozejdą się w cholerę do innych zajęć, na brak których raczej nie narzekają. Pierwsza dobra wiadomość – nie rozeszli się. Druga dobra wiadomość – nie zawiedli oczekiwań, a już na pewno nie rozczarowali. Hideous Entity jest kolejnym świetnym albumem w ich dorobku, choć, co zaskakujące, nieco innym od „Nexus Of Teeth”. I od Incantation.
Na swojej drugiej płycie ta międzynarodowa ekipa wyraźnie oddaliła się od surowej stylistyki debiutu oraz ich głównej inspiracji, co moim zdaniem tylko wyszło im na dobre. Choć bez wprowadzania rewolucyjnych zmian, zespół poszedł w zindywidualizowanym kierunku, więc nie mam obaw, że Hideous Entity przepadnie w zalewie podobnych wydawnictw. Wciąż mamy do czynienia z ponurym i klasycznym w formie death metalem, ale podanym za pomocą mocniej zróżnicowanych i ciekawszych środków wyrazu. Hyperdontia bardzo słusznie zachowali znaną z „Nexus Of Teeth” czytelność muzyki oraz podejście do riffów, rozwinęli natomiast struktury oraz zmysł melodyczny.
Hideous Entity to osiem rozbudowanych i zgrabnie zaaranżowanych utworów, które oprócz typowej death’owej sieczki zawierają sporo czepliwych momentów („Grinding Teeth” i „Impervious Veil” są wręcz zadziwiająco chwytliwe) i przyjemnych urozmaiceń, dzięki którym płyta Hyperdontia, choć wewnętrznie spójna, nie zamienia się w jednolitego kloca. Duża w tym zasługa klasycznie potraktowanych solówek, dobrze obliczonych zmian tempa (Tunkiewicz cacanie reguluje dynamikę numerów) oraz… efektownych partii basu. Już samo wspomnienie o obecności basu w kontekście tak grającego zespołu może dziwić, tymczasem Malik Çamlica dostał na tyle dużo swobody i przestrzeni, że tu i ówdzie (choćby w „Beast Within” i „Snakes Of Innards”) pozwolił sobie na solówkę. Może to i nie ten poziom, co Beyond Creation i Obscura, ale wyszło fajnie i do pewnego stopnia oryginalnie.
Teksty na Hideous Entity są napisane trochę lepiej niż te na debiucie, jednak dalej w żaden sposób nie odbiegają od deathmetalowych standardów. Ot jakiś pretekst, żeby wokalista nie musiał się ograniczać do monosylab. Co innego brzmienie materiału, bo tu różnice szybko rzucają się w uszy. Na drugiej płycie muzyka Hyperdontia zyskała na głębi i ciężarze, przez co z większą mocą trafia do słuchacza. Poszczególne instrumenty brzmią pełniej i czyściej (tu ponownie trzeba zwrócić uwagę na bas), a mimo to całość nie straciła podziemnego charakteru.
Muzycy Hyperdontia doskonale wiedzą, jak powinien przebiegać rozwój zespołu: stopniowo, bez ciśnienia i w niewymuszony sposób. Zmian nie musi być dużo, ważne, żeby były odczuwalne i miały realny wpływ na końcowy rezultat. To dlatego na Hideous Entity wszystko się zgadza.
ocena: 8/10
demo
oficjalny profil Facebook: www.facebook.com/hyperdontia
inne płyty tego wykonawcy:
hellalujah:::
OdpowiedzUsuńmasz tam gdzieś demo recenzję na 10. Jestem jej ciekawy
W moich zapasach w tej chwili niczego na 10 nie ma, za to są trzy na 9.
Usuńnie wiem jak wy panowie, ale mam wrażenie że ten pan na okładce chyba cierpi - coś go na pewno boli, tak na to wygląda
OdpowiedzUsuńm.