Przewrotność losu bywa niekiedy bardzo zabawna. Szwedzi ze Spawn Of Possession przez kilka lat napierali wysokiej jakości brutalny i techniczny death metal w typie mocno amerykańskim, za co zresztą zupełnie słusznie byli głaskani po główkach. Potem zrobili sobie dłuższą przerwę wydawniczą, wykorzystując ten międzyczas na odświeżenie składu i weryfikację inspiracji. I tu robi się ciekawie, bo z ponadnormatywnie uzdolnionym (a ostatnio też niezwykle aktywnym) Christianem Münznerem w swoich szeregach nagrali krążek, na którym w dużym stopniu przedefiniowali dotychczasowy styl i uczynili go jeszcze bardziej kompleksowym. A zrobili to na obraz i podobieństwo… Obscury. Rezultat jest taki, że grają niemal identycznie jak autorzy „Omnivium”. Cały dowcip polega jednak na tym, że — na nieszczęście Christiana, który robi tu za solówkarza — Incurso wypada, przynajmniej dla mnie, znacznie ciekawiej niż ostatnia płyta jego macierzystej kapeli. Obie ekipy siedzą w tej samej, bardzo przecież wąskiej niszy, więc w żaden sposób nie da się tu uciec od porównań, a i ja tego robić nie zamierzam. Postaram się jednakowoż przedstawić pokrótce również, na czym w mojej opinii polega wyższość Incurso nad „Omnivium”. O samej technice naturalnie nie ma sensu długo dyskutować, bo co oczywiste, obie te płyty prezentują sobą makabrycznie wysoki poziom muzycznego zakręcenia i na dobrą sprawę niewielu może się mierzyć z ich twórcami. Różnice natomiast pojawiają się w mocy, z jaką oddziałują na słuchacza, bo jedną z większych zalet opisywanego krążka jest wysoki współczynnik ostrej napierduchy. Choć Szwedzi nie stronią od melodii, nie doszukacie się u nich rozwiązań osłabiających siłę wyrazu – naciąganych klimacików, klawiszowych popierdółek czy czystych wokali. Nawet dodające dramaturgii orkiestracje wpleciono tak, żeby nie ucierpiała na tym brutalność. Takie połączenie karkołomnych, wściekle skomplikowanych aranżacji i czystego czadu sprawia, że całej płytki słucha się w poczuciu niesłabnącego ocipienia. Huragan dźwięków sprokurowany przez Spawn Of Possession odznacza się ponadto dużą wewnętrzną spójnością, co z pewnością nie było łatwe do uzyskania przy tak rozbudowanym (a przez to długim) materiale. Jakby tego było mało, mimo zawiłej konstrukcji Incurso charakteryzuje się nielichą chwytliwością. Zastanawia mnie tylko jedno – czy chłopaki już dali z siebie wszystko, czy może jednak pozostawili jakieś rezerwy, którymi dobiją nas na następnym albumie?
ocena: 9/10
demo
oficjalny profil Facebook: www.facebook.com/SpawnofPossession/
podobne płyty:
- ANATA – The Conductor’s Departure
- BEYOND CREATION – The Aura
- OBSCURA – Omnivium
- SPECTRAL – Neural Correlates Of Hate
0 comments:
Prześlij komentarz